ANNEMİN AMİGURUMİ BUZDOLABI SÜSÜ
Amigurumi yapan arkadaşlar.Yıllar önce (yaklaşık 15 yıl) annem çeyizim için ,o zamanlar buzdolaplarının saplarına süs amaçlı yapılan tığ işini yapmıştı bana.Ve bende -bu ne gereksiz bir şeydir anne ya.. diye aynen geri vermiştim . Bir de annem ben daha evlenmeden çok önce yaptığı için ,o zaman ki buzdolaplarının kulplarına takabiliyordunuz böyle süsleri.Bizim buzdolabımızın takacak bir yeri yoktu maalesef.
Bu gelişimde baktım annem mutfak duvarına asmış,
-aaa... amigurumi deyince annem ,o da ne deyince anlattım .Şimdi çok revaçta olduğunu ,Türk ve yabancı bloglarda hem de neler neler yapıldığını.Betülcüğüm ü de neredeyse hergün yaptığı ,birbirinden güzel şirin oyuncaklarla severek takip ediyorum .
Annem yıllar önce Amigurumi (Kırmızı biberler ) yaparmış da haberim yok :))
İşte bunlarda annemin gerçek kırmızı süs biberleri.Annem acıyı sever ,yemeklerin yanına kopartıp yiyor.Ben de görüntülerini çok estetik buluyorum .Benim için tam "yeme de yanında yat" durumu...
12 yorum:
Ben hep söylüyorum, ne varsa eskilerde var diye. Anneciğinin ellerine sağlık. Ohooo millet giderken, annecik dördüncü turu da bindirmiş güzelim.:) Babamın balkonda yetiştirdiği minik domateslerin yanına bir tane acı biber alabilir miyim sizin saksıdan?:)
Perilicim, anneciğinin ellerine sağlık, eskilerde her şey vardı biz yeni keşfediyoruz, moda oluyor, yoksa hepsi bizim kültürümüzün bir parçası, biliyor musun, ben de bu tip el işlerini küçümserdim yıllar önce, hiç ama hiç ilgilenmezdim. :) yıllar insanın ilgi alanlarını ve beğenilerini değiştiriyor. şimdi en çok keyif aldığım uğraşlardan biri oldu.
fotoğrafı büyütüp inceledim, sanırım sarı ve pembeler biberlerin tomurcukları oluyor, anneciğin her bir detayı özenle hazırlamış, ellerine sağlık anneciğinin. yazında ismim geçmesinden çok mutluluk duydum, çok teşekkür ediyorum canım benim, sevgilerimle.
anneannemin de vardı bu süslerden küçükken çok severdim ben onları :)
benim de çileklerim vardı şimdi hatırladım, nerede acaba. Evet annelerimiz yıllar önce yapardı bunları şimdi moda oldu.. Ama çok eğlenceli bir uğraş.
Ben bu tur elislerini milletce teknolojiye duydugumuz sayginin bir isareti olarak goruyorum; dunyada televizyon ustune dantel ortu, buzdolabi koluna tig isi sebze/cicek oren kac millet vardir acaba:))
Saka bir yana, bunlardan annemin buzdolabinda da vardi. Yanlis hatirlamiyorsam tig isi karanfil cicegiydi bizimkiler. O zamanlar "nayir nolamaz!" diye kaciyordum bu tur elislerinden. Simdilerde ise, o kadar kotu gozle bakmiyorum. Yasim iyice ilerlediginde, annemin evinden yurutmeyi dusunecek kadar nostalji yapar miyim, bilemiyorum:)
Ay hatırladım bu biberleri, buzdolabına asılan. Çok şirinler. Amigurumi japon el işi deniyor ya , biz kendi el işlerimizi unuttuğumuzdan ve hatırlamadığımızdan.
perilicim annemin ceyizindede bu tür iğnelikler vardı ... ben çocukken bunlar ne işe yarar diye merak ederdim. iğnelikleri örmüşler midye şeklinde ikiyana açılır şekilde yapmış içine pamuk doldurup kaplamışlardı uç kısımlarına da kurdele dikmişler ki iğneler konulunca midye şeklindeki iğnelik kapatılıp düşmesinler diye... teknolojilerini kendileri yaratıyormuş o zamanın insanları valla helal olsun diyorum herşeylerini kendileri yapmaya çalışıyormuş şimdilerdeki gibi biri yapsada ben alsam düşüncesi yokmuş..
annecininde ellerine sağlık canımm
bana öyle geliyorki bu biberlerde aşırılacaklar listene alınmış gibi.. heheheh :))
sevgiler canım öptüm
Önceden buzdolabı kapaklarının tutma yerlerine asılıyordu bunlar değil mi? Yazıyı okuyunca hatırlayıp gülümsedim. Kırmızı ve yeşil biberlerin yanında örgü, civciv sarısı mısır koçanları da vardı bizim eski buzdolabının kapağında. :))
Sevgiler...
peri, eskiden birçok evde rastladığımız modeller bunlar. hep eskiye dönüş var şimdi örgüden ne var ne yok herşey göz önünde. bence annen sana bunların miniğinden örsün küpe yap.
sevgiler
:))
evet ya ne güzellerdi hatta benimde çeyizden çıkmıştı bir iki tanede geri sandığa dönmüştü.Demek yine moda :) hakkaten ne varsa eskilerde var galiba:)
bu arada ne güzel geziler yapılmış bakayım..
öptüm sizi..
Periliciğim,benim annemde çok beceriklidir.Benim çeyizimde abartmıyorum ben daha 7 yaşlarında iken hazırdı.Ama neler neler.Dediğin gibi buzdolabı süslerine kadar.Yüze yakın oyalar,havlu kenarları,danteller,yatak örtüleri,masa örtüleri,hangi birini saysam bilmiyorum ki.Şimdi maalesef çocuğu sandık bekliyor.Hoş sandıkta kalmadı ama hurçlarda baza altlarında,dolap üstlerinde.kadıncağız onca emek vermiş kıyamıyorum da.Evde sevmediğim şeyleri atan bir insanım ama birtek onlara kıyamıyorum.sevgiyle kal canım.
Yorum Gönder