BU ÜLKEDE YAŞAMAKTAN UTANIYORUM
Benim ülkemde insanlar,küçük çocuklar çok basit sebeplerden yaşamlarını kaybedebiliyorlar.Benim ülkemde ,logar kapağını kapatmaktan aciz bir görevli(görevini yapmayan,yapamayan ,beceriksiz) yüzünden, küçücük bir beden,küçücük bir can, derin bir kuyuya düşüp 4 km boyunca sürüklenip yok oluyor.Bu ne büyük bir acı, bu ne büyük bir felakettir.Ağlayarak izledim haberi ve dayanamayıp kapattım en sonunda; annenin feryadını ,babanın gözlerindeki çaresiz bakışları görmemek için.Farkında olmadan kızıma sarıldım,sonra sarılmamdan utandım,vicdan azabı duydum ,bak sen iyisin varsın diye düşünmek kahretti beni.Dilara'nın,annesinin babasının suçu neydi?...Bu kadermi.Ne?.....
10 yorum:
bugün gazetede okuyunca öyle üzüldüm ki.o anne babanın acısını kim dindirecek şimdi. artık kim geri getirebili o kızı. yazık çok yazık gerçekten.
Kendimi çok berbat hissediyorum Pınar,hiçbirşey yapamamak,hep sadece üzülmek,biz nasıl bir toplum olduk,biz neden eğitemiyoruz insanları,neden okullardan iyi yetişmiş bireyler mezun edemiyoruz...
çok çok üzücü, çok büyük haksızlık! ve neyazık ki Kocaeli'de de bugün aynısı yaşanmış.. Ne kadar değersiz olduğumuzu bir kez daha görüyoruz. Senin benim utanmanmamız mı normal. bu normal de birileri neden bu işi eksik yaparken utanmıyor? ben bunu anlamıyorum. Kimse sorumluluğunu tam olarak yerine getirmiyor.
Bu haberle pek çok anne-baba sarsıldık. Hepimiz, evladını pisipisine, bir ihmal sonucu kaybeden o çok acılı aileyle empati kurduk. Acılarına ortak olduk. Hiçbir mazeret bu ihmali yapanları haklı çıkartamaz. Hepimiz sesimizi nasıl duyurabiliyorsak öyle, ne kadar duyurabiliyorsak o kadar, ama mutlaka birşeyler söylemek/yapmak zorundayız.
Sessiz ve tepkisiz bir toplum olmaktan sıyrılmadığımız sürece birileri suçunu örtbas edecek bir bahaneyi hep bulacak ve hatta görün bakın, evladını kaybeden aileyi ihmalle bile suçlayacaklardır.
İpek
Akşam bir anne olarak aynı hislerle seyrettim haberi. Herhangi birimizin başına da gelebilirdi aynı şey. Kendimi bi an yavrularını kaybeden o anne babanın yerine koymaya çalıştım. Ama böyle bi acıyı tahayyül etmek bile imkansız. Ateş düştüğü yeri yakıyo sonuçta. Allah sabır versin.
Umarım suçlular cezasını çeker. Ama dediğin gibi hiç bir şey o pırıl pırıl kızı geri getirmeyecek.
Bilmiyorum ilk yorumum geldi mi? Daha pek bilmiyorum bu sizinkiler bi değişik. Bu gün bu konuyu ben de yazmak istiyordum ama blogumda problem var. Canım anne olarak duyarlıyız tabii ki bu konuda. Allah o aileye tekrar tekrar sabırlar versin diyorum. Bir kuzucuk göçtü gitti. Seni de öpüyorum ve kutluyorum. Allah yavrularımızdan ayırmasın.
Bembi,İpek,fikrimin ince gülü,ortak düşüncelere sahibiz en başta anne olmanın verdiği duygularla daha da duyarlıyız,keşke herkes bizim gibi düşünse ,görevini layıkıyla yapsa.Biz çokmu küçük bi azınlığız olması gerekenleri aramızda ortak bir dil olarak konuşabiliyoruz.Ülkem ne zaman büyük azınlıkların ortak bir dille konuştuğu günleri görecek.Evet olan oldu,küçük dilara canavar ruhlu bir insanın elleriyle terk etti yaşamı.Mekanı cennet olsun,ruhu şad olsun..
Söyleyecek söz dahi bulamıyorum. Çok haklısınız.. İnsanın tüylerini diken diken eden bir olay daha...
Ve elimizden hiç birşey gelmiyor. Ne yazık...
Utanmak? Biraz ağır olmuş sanırım.
bu çok kötü bir duygu,bu tarz haberler de bak bize bir şey olmadı,sen iyisin ,çok şükür sana birşey olmadı psikolojisi,berbat berbat birşey..
evet utanıyorum...
Yorum Gönder